Czasami lubię o tym myśleć. O śmierci. Ona po każdego przyjdzie.
W tym świecie zabijanie nie jest niczym specjalnym, więcej uwagi przykuwa dotknięcie złym palcem osoby o nieodpowiednim kolorze skóry.
By nie zapaść się w nicości, postanowiłem mieć swoje hobby. Ale nie chciałem być taki jak inni, dlatego wybrałem… osobliwy cel. Otóż, można powiedzieć, żywię się ich uśmiechem, cieszy mnie, gdy są radośni, lubię dawać szczęście.
Ludzie mają się błąkać po świecie, dopóki nie znajdą odpowiedzi. Nie mogą się wydostać, bo wyjście jest odpowiedzią, a odpowiedź wyjściem. Śmierć i tak by niczego nie dała, bo wróciliby w to samo miejsce.
Ludzie stracili dla mnie jakąkolwiek wartość. Pochłonięci w swej przyjemności, patrzą, wierzą, że ktoś da im dobro, na które zasłużyli, rodząc się.
Dzieci mogą mieć tylko osoby mające pozwolenie, które uzyskuje się po zdaniu testu, lecz to z testem ma tyle wspólnego, co światło z trawą. To jest pranie mózgu i sprawdzanie, czy mieszkańcy są posłuszni i nie próbują robić nic nielegalnego – czyli źle wychować dziecko.
Opowiadanie szczęśliwej, zabawnej, historii w okropnych czasach jest jak patrzenie na obozy koncentracyjne i zachwycanie się widokiem nieba.
Ostatnie, co pamięta, to, jak wsiadała do ubera z przystojnym kierowcą, a potem pustka. Dziewczyna przez chwilę nie wie, kim jest i jak się nazywa, lecz potem zaczyna jej coś świtać.
Fred po chwili ucieka, nawet nie wie dokąd, byle najdalej. W głębi duszy przeczuwał, że coś podobnego prędzej czy później się stanie. Aż do teraz miał nadzieję, że to są jego pesymistyczne myśli.
Walka. Walka do ostatniej czynnej części przemienia się w walkę do ostatniej kropli krwi i do ostatniej cząsteczki ATP w ciele. Jest wiele pogrzebów i wzruszających przemów liderów. Mówią wówczas, jak cenili tego wojownika, obiecują pomszczenie go (...). W przemowach i obietnicach – trzeba im przyznać – są niezwykle dobrzy.
Trudności ze świadomością były takie, że trzeba było ją umieścić w konkretnym miejscu, nie może tak po prostu unosić się w powietrzu. A co jest piękniejsze niż ciało ludzkie?
Leży pośród trupów, ramię w ramię z nimi. (...)
– Straciłeś kogoś bliskiego. Miałeś wyłącznie jego, tak? Płacz, płacz.
Nie, nie, dzisiaj kroczymy w przyszłość. Dzisiaj tworzymy nowy świat na słowie, bez sprzeczek. Rozmawiamy ze sobą, zamiast walczyć. Dzisiaj powstaje pierwszy ogólnokrajowy klub rozmów bez żadnej kontroli.
Myślicie, że rządzicie światem. To nie są myśli mędrców, których tak ubóstwiacie i naśladujecie. Kierujecie wzrok ku mędrcom i wmawiacie sobie, że skoro któryś z nich tak mógł, to wy też możecie.
Nas nie obchodzi ludzki los. Pech kogoś jest szczęściem innego (...).
Jednak co jest niezwykłego w takich miejscach – pozwalają mi one zapomnieć o tej śmierci czyhającej tuż za rogiem i bawić się, tak po prostu. Wydaje mi się, że moje serce nie wytrzyma długo w takim stanie. Pompuje tyle krwi ze strachu, że w końcu musi przestać.
Ale przecież nikt tego nie przeczyta. Ta kartka zatonie w morzu piasku. O co prosić człowieka-nikogo? Nawet jeśli ktoś to znajdzie i przeczyta, to dlaczego miałby mnie posłuchać? Jestem dla niego bez wartości, jakiejkolwiek.
(...) dla mnie świat jest ideą. Gdybyśmy go nie nazwali, toby nie istniał. Możesz powiedzieć, że to myśl kogoś wielkiego, niech będzie, może się nazywać Bóg. Ale gdybyśmy go nie nazwali, toby nie istniał, to jest prawda. Ja też mogę stworzyć świat w mojej głowie (...).
Możesz się ze mnie śmiać, ale gdybym nie był marzycielem, nie stworzyłbym tego, czemu się tak przyglądasz. Sadzę, że niebezpiecznie jest być idealistą, a jeszcze niebezpieczniej socjalistą.
On to wie. Jeden zły ruch, choćby najmniejszy ruch powieki mógł spowodować nieoczekiwany bieg zdarzeń powodujący jego śmierć i kto wie, kogo jeszcze. Serce wali mu, jakby uciekało z obozu koncentracyjnego. Wie, co go czeka, z kim zmierzy się w pojedynku, w którym nie ma remisu.
|
LUB ZOBACZ WIĘCEJ:
|